ben oraya koymuştum, almışlar

arasına sıkışık saatlerin.

çıkarır bakardım kimseler yokken;

beni bana gösterecek aynamdı, almışlar.

kışken ilkyaz, sularımda açardı;

buzlu dağlar gerisine kaçıracak ne vardı ?

eski defterlerde sararmış yaprak

beni bana gösterecek anlamdı, almışlar.

bir ışıktı yanardı yalnız gecelerde;

akşam, çiçekler uykuya yattı,

sardı karşı kıyıları karanlık…

beni bana gösterecek lambamdı, almışlar.

 

Behçet Necatigil/ Yaz Dönemi